maandag 12 september 2011

Uit het relaas van Peet (deel 3)

(English translation: http://helpdevandijkjes.blogspot.com/2011/09/what-peet-says-about-disaster-part3.html )

10 september:

Heel langzaam komen er weer licht puntjes aan het einde van de tunnel. We hebben weer elkectra in het motel. En de warmwater voorziening is weer op gang.

In min huis is warm water niet mogelijk om te repareren. Niet allen door het nat worden maar de hele ketel is omgegaan. Dus vaat water koken en douchen in motel.

Kamer 7 was onder renovatie en die gebruikenwe als storage. Daar gaan alle meubles in en dan maar zien wat er van terecht is gekomen als alles droog.

Ik dahct dat we betonnen vleoren hadden in het motel maar dat is niet het geval. De vloeren zijn van hout en dus zeiknat.

Kamer 8 is nu leeg en kam drogen. Vandaag beginnen we aan kamer 9 leeg te trekken. We hadden redelijk wat vaste gasten zitten en de meeste zij ook nog eens niet afgesckrikt door water. Die hebben van de week in ons huis geslapen. Ze zijn ook niet van plan om te gaan. Ondanks de natte voeten. De vleoren zijn in die kamers zover droog gezogen. Maar het is geen doen, het blijft soppen.

De schade aan meubels lijkt m,e eigenlijk nog mee te vallen en er zal beslist wat te redden zijn. Schade aan gebouw en grond is me juist heel erg tegen gevallen. Nooit verwacht dat hele stukken grond gewoon verdrinen. Meubels kan je kopen in een winkel maar waar moet je heen voor je grond.

Ook schade aanbruggen oer de weg. Hier is de state al bij geweest maar of die veel voor ons kunnen doen, betwijfel ik.

Uiteraard heb ik al contact gezocht met FEMA. dat is een noodfonds voor natuurrampen. Daar kunnen mensen heen die niet verzekerd zijn. Wij zijn niet de enige die onverzekerd zijn voor Flooding. Tot zo ver heb ik nieman gesproken die WEL verzekerd is. Nou hoor ik mensen denken: goh das lekker stom. Helaas zijn die verzekeringen zo duur dat het voor de meeste onbetaalbaar is. Helemal voor een combinatie van commerciele en prive grond en panden. Gewoonweg niet op te brengen. Staat ongeveer gelijk aan een college jaar.

Inmiddels komt hulp van alle kanten. Buren, bewoners you name it. Maar ook uit heel onverwachte hoeken. Ik krijg vanmorgen een telefoontje van Annemiek. Een medeblogger die hier 2 uur vandaan woont. Vraag me eigenlijk niet waarom maar ik heb haar nog nooit ontmoed. Dat gat nu veranderen want ze komt morgen helpen... Nou ja zeg... Dergelijke dingen verwact je gewoon niet.

Ook kreeg GJ gisteren zomar $100 van iemand die hij bij de bank tegen kwam en we allen vaag kende. Hij wilde dat niet aannemen maar er was geen no bij. Ze stond er op. Ze was langsgereden en vond dat hij het goed gebruiken kon.

Dan de actie die door medeblogger/lezer/amerika forum is gestart. De response is ongelooflijk. Ik weet ook eigenlijk niet zo goed hoe daar mee om te gaan. Voelen ons wel een beetje opgelaten. Maar het is wel zo vreselijk goed bedoelt. En ook al ben ik niet iemand die graag hulp aanvaard. Ik kan op dit moment niet echt veel anders. Maar als ik dan hoor wat er al opgehaald is dan val ik werkelijk van mijn kruk. Meest van Mensen die wij persoonlijk niet eens kennen. Ook al leest men dan een blog over ons. We zijn en blijven toch ergens vreemde. En da deze response..Ik kan er niet bij...

De kosten van opknappen van kamers en de reparaties en nieuwe warm waterketel/verwarming kan ik niet in 1 x dragen. En wachten is ook geen optie. Er zal geld in het laatje moeten komen dus de kamers moeten zo snel mogelijk operationeel zijn/blijven. Mijn hypotheek moet ook gewoon betaald worden.

Onze oude eigenaar belde gisteren ook nog even . Ook al kan hij weinig doen, alleen het feit dat ie effe belt is al wat waard. Je leert in die tijden weer even precies wie je vrienden zijn hoor. Niet dat familie leden iets kunnen doen, maar alleen al het feit dat men even belt en te horen dat het wel goed zal komen is al heel wat. Effen je verhaal te kunnen spuien..

Heel langzaam krabbelt heelde omgeving weer op. Roadblocks worden minder. Die bij ons voor het huis staat er nog. aar stond gisteravond nog ee meter water op straat en een eigewijze buur wou er toch door. En kwam vast te zitten. troopers erbij, een ticket en de auto moest eruit gesleet worden....

Ik ben ook niet de enige gestoffenen. Mijn vriendin waar ik zaterdag avond nog samen op de porch zat, stond nu water op de porch. Iemand hier vanmorgen vertelde datzijn huis weg is, gewoon weggespoelt. Kinderen bij Aleysha op shool die in 2006 hun huis kwijt raakte en nu weer... Want 2006 zou een flood zijn die 1x per 100 jaar voorkwam. Maar helaas was deze flood erger dan 2006.

Foto's op Petra haar blog: http://vandijkjes.punt.nl/?id=558560&r=1

Geen opmerkingen:

Een reactie posten